اسير با ارزش | سردار شهید سهراب نوروزی

سردار شهيد نوروزي قبل از عمليات بيت المقدس فرماندهي فرماندهي يكي از گردان هاي تيپ 8 نجب اشرف را به عهده داشتند. فرمانده تيپ با ايشان تماس گرفتند و گفتند: «تا 14 ساعت ديگر هر طوري كه شده يك اسير عراقي برايمان بياوريد».

سردار نوروزي گفت: «مگر اسير همين جاهاست كه برداريم و بياوريم كه وقت هم تعيين مي كنيد؟» فرمانده تيپ گفت: «به هر حال لازم است اين كار را بكنيد.» سپس شهيد نوروزي چند لحظه ساكت شد. بچه ها را به حضور طلبيد و گفت: «چند دسته مي شويم؛ از نقاط مختلف جلو مي رويم بلكه بتوانيم اسيري بياوريم.» خلاصه خيلي مشكل بود. در همين فكر بوديم و خدا را به اوليايش سوگند داديم تا فرجي شود و در اين كار موفق شويم.

در يك لحظه متوجه شدم كه يك نفر را آوردند جلو سنگر، سلام كرد و ما نيز جواب او را داديم. پرسيد: «فرمانده شما كيست؟» به شهيد نوروزي اشاره كرديم و گفتم: «ايشان است» آمد و داخل سنگر شد و گفت: «من عراقي ام و خودم به اينجا آمده ام.» او از شيعيان عراق بود. تعريف مي كرد من در عمليات فتح المبين خواستم با يك ماشين كانكس پر از مهمات بيايم، اما گفتم كانكس ارزش ندارد. من هر وقت خواستم بروم با دست پر بروم. الان هم آمده ام دفترچه اي آورده ام كه تمام اطلاعات ريز و درشت دشمن از جمله نفرات سنگرها، نحوه آرايش و وضعيت فعلي عراق در جبهه ها و خلاصه تمامي موارد مورد نياز شما را آورده ام.

سردار نوروزي خدا را شكر كرد و با فرماندهي تماس گرفت و گفت: «اسيري كه خواستيد برايتان مي آورم» گفتند:« چه طوري؟» گفت كه «ما نياورديم با پاي خودش آمد.» اسم او را به قرارگاه دادند. گفته بود كه خانواده اين اسير هم قبلاً به ايران آمده بود و لطف امداد الهي را قبل از عمليات بيت المقدس مشاهده كرديم و عمليات هم با موقيت انجام گرفت.

منبع: كتاب شقايق مجنون